Spiritualiteit
Leven vanuit een “spiritualiteit” wil zeggen dat men zich verbonden weet met één van de spirituele families die samen de rijkdom en de diversiteit van de Kerk vormen. Heiligen als Franciscus, Dominicus, Ignatius van Loyola, Theresa van Avila… hebben niet alleen een orde gesticht of hervormd, maar hebben door hun geschriften ook een Godservaring, een evangelische manier van leven doorgegeven. Ze zijn hierdoor voor velen een inspiratiebron geworden.
(1491-1556)
Ignatius van Loyola stichtte in de 16e eeuw de Sociëteit van Jezus (Jezuïeten). Veel vrouwelijke en mannelijke religieuze gemeenschappen en lekengroeperingen leven tegenwoordig vanuit de ignatiaanse spiritualiteit.
Als zusters van Sint-Andreas voelen we ons helemaal thuis in de ignatiaanse spiritualiteit, ook al blijven we iets eigens houden.
Geleidelijk aan werden
we "ignatiaans"
Van de 13e tot de 17e eeuw leefden onze zusters, net als de meeste religieuze gemeenschappen in die tijd, volgens de regel van Augustinus: gemeenschapsleven, naastenliefde, dienstbaarheid aan God en de armen stonden voorop.
Vanaf de 17e eeuw raakten we dankzij de herziening van onze regels door een jezuïet, en onze praktijk van de Geestelijke Oefeningen meer en meer in de ignatiaanse spiritualiteit geworteld.
De Franse revolutie heeft ons van onze bezittingen beroofd en de zusters raakten verspreid. Dankzij de vastberadenheid van enkele zusters en de hulp van enkele geestelijken is onze congregatie weer opgeleefd. Vanaf dat moment zijn we duidelijk ignatiaans georiënteerd.
Onze Constituties van 1857 werden tijdens het aggiornamento van het Tweede Vaticaans Concilie herzien om ze dichter bij die van Ignatius te brengen en in 1987 goedgekeurd.
De ignatiaanse "ent"
is goed aangeslagen
De Geestelijke Oefeningen geven vorm aan ons gebedsleven en onze manier van zoeken naar een dieper innerlijk contact met de Heer (GO 104). Ze inspireren onze relatie met de medemens en met de wereld om ons heen, evenals de manier waarop we in het leven staan en met de complexiteit van het leven omgaan.
De menselijke, theologische en geestelijke vorming die we in Sint-Andreas krijgen, helpt ons vrij en beschikbaar te zijn en blijven maken voor veel verschillende zendingen.
De Constituties vormen het kader van ons gemeenschappelijk leven: de zusters vormen samen één «lichaam». Ze vormen een eenheid door de gehoorzaamheid en zijn beschikbaar om naar elders gezonden te worden voor een « universeler goed ».
Onze gemeenschap maakt tegenwoordig volledig deel uit van de ignatiaanse familie. We zijn niet met veel zusters, maar we zijn heel verschillend qua leeftijd, nationaliteit en kerkelijke achtergrond. We leven in internationale gemeenschappen, in oecumenische openheid en met enthousiasme voor het Evangelie in een wereld en een Kerk die grote veranderingen doormaken.